-
1 uparcie
adv. grad. [zaprzeczać] stubbornly, obstinately- uparcie milczeć to remain stubbornly a. obstinately silent- uparcie twierdzić, że… to insist that…- uparcie odmawiał współpracy he stubbornly refused to cooperate- uparcie obstawał przy swoich przekonaniach he stubbornly a. doggedly clung to his convictions* * *adv* * *adv.persistently, stubbornly, obstinately, doggedly; uparcie czemuś zaprzeczać deny sth stubbornly; uparcie twierdzić, że... insist that...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uparcie
См. также в других словарях:
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego